Penemuan Sejarah Autisme

Orang yang pertama sekali menggunakan perkataan Autisme ialah Eugen Blueler pada tahun 1919 yang merujuk kepada kurang atau tidak ada perhubungan dengan orang lain dan dunia luar. Walau bagaimanapun kiri istilah autisme merujuk kepada 'developmental disorder' atau masalah perkembangan.

Dr. Leo Kanner seorang ahli psikologi telah menghurai buat pertama kalinya autisme sebagai satu indrom kumpulan tingkah laku yang unik pada tahun 1943. Beliau melihat autisme sebagai gangguan efektif, persepsi, linguistik, kognitif dan komunikasi (Corbett, 1998). Walaupun sebelum penulisan Kanner, terdapat kanak-kanak autistik namun mereka dianggap sebagai mempunyai masalah kekurangan daripada segi mental dan tidak dikenali sebagai satu kumpulan sendiri.

Tahun berikutnya seorang psikiatri Jerman, Asperger dalam satu kertas kerjanya menyatakan mengenai jenis kanak-kanak yang mempunyai ciri-ciri yang hampir sama. Dalam tesis kedoktorannya yang telah diterbitkan pada tahun 1944. Asperger telah membincangkan mengenai empat kanak-kanak yang luar biasa daripada masalah sosial, tiada pemahaman interpersonal, menunjukkan pelbagai bentuk perkembangan kognitif, linguistik dan tidak ambil kisah kepada apa yang dilakukan. Asperger ialah kanak-kanak tidak memandang mata, tiada ekspresi, melakukan pergerakan tubuh yang sama berulang kali, tiada semangat untuk belajar bidang-bidang tertentu yang diminati dan membuat perkataan sendiri (Myles dan Simpson 1998).

Menurut Sejarah, cerita mengenai Victor menjadi permulaan pengkajian Autisme. Victor adalah seorang kanak-kanak yang berusia lebih kurang 10 atau 11 tahun dikenali sebagai 'Wild Boy of Aveyron'. Ketika ditangkap pada tahun 1799 dalam hutan di Selatan Perancis, dia ditempatkan di institusi orang pekak Paris. Jean Marc Garpard Hard telah menerima dan cuba mengajar Victor dengan menyediakan ABM khas dan dia menjadi pelopor kepada Pendidikan Khas (Thevarthen, Aitken, Papoudi dan Roberts, 1998). Dalam pemerhatian Itard, Victor memperlihatkan beberapa ciri yang abnormal seperti tidak bercakap, menghayun badan ke depan ke belakang, tidak menunjukkan perasaan bergantung kepada sesiapa, tidak menunjukkan perhatian kepada sesuatu, tidak memandang objek atau orang dan tiada reaksi walaupun dilepaskan tembakan di belakang kepalanya tetapi memberi reaksi apabila bunyi kulit kacang dipecahkan walaupun perlahan.
Di samping itu juga terdapat beberapa ciri lain seperti tidak suka bermain dengan alat permainan tetapi ketawa apabila bermain dengan air. Victor juga tidak suka perubahan terutamanya daripada aspek objek dan susun atur barang. Namun begitu, Victor menunjukkan reaksi sentuh kain, tangan dan muka mereka yang dikenali (Paluszny, 1979). Kesemua ciri yang diperlihatkan oleh Victor juga menunjukkan persamaan dengan ciri-ciri autisme. Perkara tersebut dinyatakan oleh seorang doktor muda Itard pada tahun 1801.

Satu lagi kes adalah Kesper Hauser yang dilahirkan pada April 1812 merupakan satu lagi bukti sejarah tentang autisme. Tinggi Kasper ialah 4 kaki 9 inci. Kasper tiba di Nurenberg pada tahun 1828 dengan membawa surat untuk memohon ketua askar menerimanya berkhidmat untuk raja. Pada masa itu Kasper terus mengucapkan kata-kata "I want to be a horseman like my father was" dan mengulangnya berkali-kali seperti telah dilatih. Kasper juga mempunyai ciri-ciri seperti tidak berupaya untuk berkomunikasi, tidak memahami apa yang dicakapkan padanya, suka kawasan yang gelap dan alat-alat permainan. Namun begitu, Kasper juga mempunyai keupayaan yang lain seperti berupaya menurut perintah, menunjukkan minat terhadap aktiviti melukis dan menulis serta mempunyai daya ingatan yang tinggi (Frith, 1993). Dalam kes Kasper juga memperlihatkan ciri-ciri yang sama seperti kanak-kanak autisme.

Dr. Leo Kanner yang menyedari keadaan itu sebagai 'early infantile autism' membuat kesimpulan kisah Victor dan Kasper bahawa ciri-ciri tersebut merupakan faktor bilogi yang menyebabkan gangguan kepada hubungan yang berkesan. Beberapa tahun sebelum penulisan kertas kerja Kasper, 'autistik' telah digunakan untuk menerangkan tentang ciri-ciri orang yang mempunyai schizophrenia. Blueler menyatakan bahawa ia merupakan tingkah laku yang mengasingkan diri di mana proses pemikiran schizophrenia sebagai autistik kerana penumpuan lebih kepada fantasi tanpa memikirkan realiti dan logik. Namun mengikut Blueler, seperti pemikiran orang autisme, normal apabila manusia berimaginasi dan kreatif namun apabila hilang keseimbangan antara autisme dan realiti maka tingkah laku yang menunjukkan ciri-ciri autisme timbul (Frath, 1993).